© 2019-2020 Першы крок by Мазыр
"Палессе ў фокусе" - адукацыйная праграмма падтрымкі суполкі лакальных творцаў з Беларусі. Курс быў прысвечаны вывучэнню штодзённасці і арганізаваны для мастакоў і фатографаў Гомельскай вобласці. Засяроджанасць на паўсядзённых прадметах, пошук ў іх сэнсу і разуменне або даследаванне сваёй прыватнай прасторы, калі з дапамогай мовы мастацтва мы пражываем тую рэальнасць, у якой знаходзімся, знаходзім кропкі апоры і сэнсы ў звыклым і даследуем навакольныя прадметы не толькі на бытавым узроўні, але і метафізічным.
У межах праграмы быў праведзены аўтарскі курс Вольгі Бубіч "(Не) цікавей сцяны і стула". Трывожны вопыт, у якім перманентна знаходзяцца беларусы апошнія гады, стварае новыя выклікі для пошуку адпаведных форм для адукацыі. У гэтай праграмме мы паспрабавалі знайсці такую форму праз адукацыю мастацтвам, стварэнне беражлівай і бяспечнай прасторы з адсутнасцью спешкі, прымусу, з магчымасцю пабыць з сабой і мабыць даведацца пра сябе крыху больш. Гэта наша спроба стварыць грамадства запаволення і асэнсаванасці, пражывання каштоўнасці свайго досведу ў кампаніі аднадумцаў.
Беларускае Палессе - месца вытокаў традыцый, містычнай культуры і вобразаў. Аднак у фокусе дадзенай праграмы знаходзяцца не традыцыі і зварот да мінулага, а штодзённасць, якую пражываюць удзельнікі і гэта сучасны погляд на месца. Адметныя рысы Палесся як месца мінулага і сучаснага можна знайсці ў праектах удзельнікаў (прыклад з працы Веранікі Літвін "Свяці маё святло": ...у трамваі, любуюся лясамі і палямі. Нават на працы ў прамысловай зоне, я магу замедытаваць глядзячы ў акно на забойна прыгожы дым з труб заводаў…).
Беларускае Палессе - месца вытокаў традыцый, містычнай культуры і вобразаў. Аднак у фокусе дадзенай праграмы знаходзяцца не традыцыі і зварот да мінулага, а штодзённасць, якую пражываюць удзельнікі і гэта сучасны погляд на месца. Адметныя рысы Палесся як месца мінулага і сучаснага можна знайсці ў праектах удзельнікаў (прыклад з працы Веранікі Літвін "Свяці маё святло": ...у трамваі, любуюся лясамі і палямі. Нават на працы ў прамысловай зоне, я магу замедытаваць глядзячы ў акно на забойна прыгожы дым з труб заводаў…).
Вікторыя Шэўка. Кружка
Вынікі працы ўдзельнікаў уяўляюць сабой візуальныя вобразы і падзелены на тры часткі: "простыя рэчы" - даследаванне сваіх эмоцый праз простыя аб'екты, "калаж паўсядзённасці" - даследаванне свайго звычайнага дня, "пошук дзверэй" - даследаванне трэвэл фатаграфіі ва ўмовах абмежаванага перамяшчэння.
Падарожжа па сваім свеце ілюзій і ідэй, забабонаў (предрассудок) і фантазій можа быць займальным. Асэнсаванне моманту і запаволенне можа быть аднім са спосабаў працы з траўмай.
Падарожжа па сваім свеце ілюзій і ідэй, забабонаў (предрассудок) і фантазій можа быць займальным. Асэнсаванне моманту і запаволенне можа быть аднім са спосабаў працы з траўмай.
Ці могуць прадметы/бытавыя аб'екты мець сэнсы, акрамя сваёй непасрэднай функцыі? Ці можа мастацтва і новыя веды з'яўляцца інструментам самадапамогі і падтрымкі ў крытычных станах? Ці дапаможа нам гэтая "гадзіна нармальнасці" (словы ўдзельніцы), калі вакол так шмат бессэнсоўнага гвалту?
Экспертка, аўтарка курса "(Не) цікавей сцяны і стула": Бубіч Вольга
Куратарка праекту, digital, тэкст на старонцы: Палей Ганна
Удзельнікі праграммы: Кацярына Корж, Вераніка Літвін, Вікторыя Шэўка, Аляксандр Карповіч, Зміцер Лапуста, Вольга Турло, Вераніка Песенка, Наталля Трэніна.
Праект стаў магчымым дзякуючы падтрымцы Artonist.
Куратарка праекту, digital, тэкст на старонцы: Палей Ганна
Удзельнікі праграммы: Кацярына Корж, Вераніка Літвін, Вікторыя Шэўка, Аляксандр Карповіч, Зміцер Лапуста, Вольга Турло, Вераніка Песенка, Наталля Трэніна.
Праект стаў магчымым дзякуючы падтрымцы Artonist.
